Franziska Bauer
DA WÅSNSCHTOFFL

Franziska Bauer
DA WÅSNSCHTOFFL

Kennts es den Wåsnschtoffl ned?
A sötsaums Wesn, geht de Red,
woar hoiwat Mensch, hoib Wåssawesn.
Zwaa Fischa san im Schüüf draußt gwesn
und haum nan gfaungan mid an Netz.
Wiar der hot ausgschaut, woar ka Hetz!
Recht klaa, mit Schwimmheit zwischn d’Finga
(do muasst di fost zan Hinschaun zwinga),
gaunz vuller Schlaumm, de Nägl laung,
de Hoar vafülzt, dass an wird baung,
mit klaane Augn, da Mund gaunz blau,
schtöllt große weiße Zähnt zur Schau.
De Fischer haum no vuar da Nocht
des Mannderl schnöö zum Schloss hinbrocht,
ins Schloss, då, wo da Füarscht hot gwohnt.
Der hot de Fischer reich belohnt
und hot des Mannderl Stefan gnennt.
Von weither san de Leit hergrennt –
se haum den Schtoffel aunschaun woilln
und woitn eam Bewundrung zoilln.
Am Aunfang hot er Grås nur gfressen
und Fresch von Schlossteich mit Genuss.
S woar laung, bis er wos Kochts håt gessen
und gredt hat er eascht ganz am Schluss.
De Fiaschtntochter håt er megn,
de håt er no am liabstn gsegn,
weu de hot freindlich mit eahm gredt.
Wia dann des Joahr zu Ende geht,
då håt des Madl Hochzeit ghoitn.
De woit da Schtoffl mitgestoitn.
Er wollt a große Freid ihr måchn
und håt an Korb – ihr werds jetzt låchn –
zur Hochzeitståfl einatrågn:
Mit Fresch und Krotn und so Såchn!
De håt er auf de Tafel gschitt,
dass ålle Gäst im Sauseschritt
davongrennt san vor Schreck und Graus.
Da Schtoffl kennt si erscht net aus,
daunn schaumt er si und rennt zum Teich,
hupft eini und schwimmt zruck sogleich
übern Kanal zum Neusiedler See
durch Schüülf und Wåsen klingt sein Ade …
Und er woar derartig verlegn,
dass kaana eahm je wiedagsegn.


ANMERKUNG: Der Waasen ( ungarisch Hanság) ist ein ehemaliges Flachmoor im Südosten des Seewinkels, der über den Einserkanal entwässsert wird.

erschienen in der PDF-Beilage zur Nummer U84–85


Lesen Sie auch unsere Printausgabe!

Franziska Bauer
DER KÜMMERLINGSCHTAA IN KLEINHÖFLEIN

Franziska Bauer
DER KÜMMERLINGSCHTAA IN KLEINHÖFLEIN

In de Weinberg von Klaahöflein, do gibts an Schtaa,
den Kümmerlingschtaa, so wia eahm d’Leit nennan.
Fåst maunnshoch is der Grenzschtaa, olles aundre ois klaa,
va dem geht de Red, er vaneigt si in da Fruah
vuam erschten, der fleißi zur Oarbeit tuat rennan.

A Weinbaua hot za sein Buam amoi gsågt:
»Schee warads, waunn i no des Wunda dalebert,
dass da Kümmerlingschtaa si vor deiner, waunns tågt,
ois easchtm vabeigt! Seppl, waunns des nua gebert.«

Da Seppl tat gern wissen, ob wås draun is aun der Mär
und geht mit ana Deckn zan Grenzschtaa auf d‘ Nåcht.
Durt legt er si nieda zan Schloffn und hofft,
dass, waunn wer daherkummt, er schnö gnua erwåcht,
dass ois earschta am Schtaa er voabeigaungan wär.
Boid nach Mitternåcht heart er daunn Schriat und a Låchn,
und a gaunz oiter Maunn mit Blauschurz und Buttn
geht ois earschter vorbei, do kaunn ma nix måchn!
Der Kümmerlingschtaa, siacht er aus seiner Suttn,
tuat si gaunz tiaf vaneign, sowås siacht ma net oft!
Jetzt mecht da Sepp wissen, wer der Oide denn woar?
Er siacht, wia der Oide jedn Weinstock berührt
und an Segnsspruch flüstert, und då wird eam kloar:
Des muaß wohl der uroite Leseähnl sein.
Wann der kummt, daunn gibts guate Erntn beim Wein!

Am nächstn Tag woarn daunn de Weinbeern schon zeitig
scheen gschmackig und siaß, gaunz groß und voi Såft,
der gwiss dem Wein nåcha Berühmtheit vaschåfft.
Deswegn måcht der Sepp die Verbeugung nicht schtreitig
dem Lesähnl, und vor dem ziagt er den Huat:
Da Kümmalingschtaa waas gaunz guat, wås er tuat!


ANMERKUNG:

Die Prosafassung dieses Märchens ist hier nachzulesen:

https://www.sagen.at/texte/sagen/oesterreich/burgenland/petzoldt/kuemmerlingstein.html

© Clemens Mosch, via Wikimedia Commons

erschienen in der PDF-Beilage zur Nummer U84–85


Lesen Sie auch unsere Printausgabe!

WordPress Cookie Hinweis von Real Cookie Banner